Albrecht dirigeert Beethovens Pastorale 

Beethoven was dol op de natuur. In Symfonie nr. 6 die hij de titel Pastorale meegaf, neemt hij ons mee naar de bloemen, beekjes en vogels die hij zo liefheeft. Voor de vogelaars: u kunt de nachtegaal, de kwartel en – mis het niet – de koekoek spotten. Het is niet alles pais en vree: als het weer omslaat is het natuurgeweld van een razende storm overweldigend. Het daarop volgende ‘lied’ van de herder – dankbaar dat de storm is overgetrokken – is een van de meest indrukwekkende finales van al Beethovens symfonieën.

Bruch door violist James Ehnes - 

Max Bruch, onsterfelijk geworden door zijn Vioolconcert nr. 1, was duidelijk in zijn element als hij voor viool en orkest schreef, getuige de Schotse Fantasie. Bruch weet de aaneenschakeling van Schotse volksliedjes tot een coherent quasi-vioolconcert te smeden. Met James Ehnes heeft het stuk een droomvertolker: vanwege zijn virtuoze, technische perfectie, lyrische kwaliteiten en grote muzikaliteit wilde het orkest hem al lang weer graag als gast.

Programma

Wagner – Ouverture ‘Rienzi’

Bruch – Schotse Fantasie, op. 46

Beethoven – Symfonie nr. 6 in F, op. 68 ‘Pastorale’